Dlaczego to spotkanie było ważne?
Konferencja poświęcona bezpieczeństwu, równości płci i asertywności była czymś znacznie więcej niż wydarzeniem edukacyjnym. To odpowiedź na realne wyzwania społeczne. Badania WHO wskazują, że 1 na 3 kobiety na świecie doświadczyła przemocy fizycznej lub seksualnej. To dramat jednostek i jednocześnie sygnał, że potrzebujemy zmian – w kulturze, edukacji i codziennych relacjach.
Dlatego spotkanie ekspertek, ekspertów, praktyczek i praktyków miało taką wartość. Łączyło teorię psychologiczną z praktyką warsztatową, pokazując, jak budować bezpieczne przestrzenie i wspierać siebie oraz innych w procesie wzmacniania granic.
Asertywność – narzędzie emancypacji
Konferencja udowodniła, że asertywność to coś więcej niż technika komunikacyjna. To narzędzie emancypacji, sposób na budowanie równości i praktyka codziennej troski o siebie i innych. Dyskusje panelowe i warsztaty pokazały, że ciało, głos i relacje oparte na sojusznictwie mogą stać się trzema filarami poczucia bezpieczeństwa i sprawczości.
Warsztaty były sercem wydarzenia. Ćwiczenia oddechowe, praca z emocjami, trening rozpoznawania sygnałów z ciała czy wspólne muzykowanie udowodniły, że siłę i bezpieczeństwo można rozwijać w prostych, dostępnych dla każdego działaniach.
Granice, które nie dzielą
Jak podkreślił Grzegorz Sylwester Kornet, granice nie powinny być traktowane jak mury, lecz jak komunikat: „ja jestem OK i ty jesteś OK”. Asertywne „nie” nie zamyka na drugą osobę – to afirmacja własnych wartości. Granice nie dzielą, one chronią i umożliwiają zdrowe relacje.
Sojusznictwo w praktyce
Ekspertki i eksperci przypominali, że sojusznictwo nie jest deklaracją, lecz procesem. Dra Kasia Zabratańska zwróciła uwagę, że budowanie sprawiedliwszych relacji wymaga odwagi i konsekwencji – równości nie da się sprowadzić do pustych słów.
Wspólnota jako siła
Uczestniczki i uczestnicy podkreślali, że największą wartością konferencji była wspólnota i przestrzeń do eksperymentowania. – Spotkanie otwartych ludzi miało ogromną moc – mówiła Ania Kaszuba. Z kolei Jolanta Sienkiewicz-Prochowicz dodała, że połączenie teorii z praktyką, różnorodność głosów i wzmacniające warsztaty stworzyły doświadczenie, które zostanie na długo.
Edukacyjne wnioski z konferencji
- Asertywność można rozwijać – to nie dar dla wybranych, lecz umiejętność możliwa do ćwiczenia krok po kroku.
- Granice są fundamentem zdrowych relacji – chronią dobrostan i jasno komunikują potrzeby.
- Sojusznictwo wymaga działania – odwagi, konsekwencji i praktyki w codziennych wyborach.
- Bezpieczeństwo zaczyna się od świadomości – dopiero kiedy dostrzeżemy i nazwiemy własne potrzeby, możemy tworzyć przestrzeń szacunku i podmiotowości.
Podsumowanie
Konferencja pokazała, że edukacja w zakresie asertywności i granic to nie luksus, lecz konieczność w świecie, w którym wciąż obecne są przemoc i nierówności. Najważniejsza lekcja, jaka z niej płynie, jest prosta i głęboka:
- Granice nie dzielą – one chronią i pozwalają wzrastać.
- Asertywność to nie konflikt, lecz troska – o siebie, o innych i o relacje oparte na
równości i wzajemnym szacunku.
